Daar zat ik dan, na anderhalf jaar hard werken, geen vakantie of vrije dagen, 7 dagen per week had ik aan gestaan, zat ik soms al om 05:00 beneden te schrijven, en nu……niks meer. Geen inspiratie, totaal geen gevoel meer bij content maken. Paniek! Wat nu? Mijn gevoel zei me even een pauze te nemen, even helemaal niks. Mijn hoofd zei dat ik moest doorgaan, nóg harder werken, nóg meer tijd erin steken anders zou het algoritme van de socials mij negatief beïnvloeden als ik na de break een eerste post zou plaatsen. Kon ik weer helemaal van voren af aan beginnen. Dat wilde ik niet. Maar hoe meer tijd ik eraan besteedde, hoe wanhópiger ik inspiratie wilde, hoe meer het van me afging. Hoe harder ik eraan trok, des te verder het zich van mij verwijderde. Dit werkte dus duidelijk niet.
Wat nou als ik toch even een break zou nemen? Hoe erg zou het zijn om weer van voren af aan te beginnen? Een break van 3 weken. Niet lang, net lang genoeg om op te laden, inspiratie te krijgen en toch nog te profiteren van het algoritme. Zo geschiedde. Het duurde even voordat ik me eraan kon overgeven. Rust geeft in eerste instantie onrust. Ik checkte de socials nog dagelijks, gaf een like links en rechts, maar naarmate de tijd verstreek begon ik het heerlijk te vinden om niet met de socials bezig te zijn. Er waren dagen waarop ik geen insta of LinkedIn bekeek. Wat een rust gaf dat. De grap was dat ik nog steeds meldingen kreeg dat mensen mijn eerder geplaatste berichten leuk vonden, er kwamen zelfs volgers bij. Na 3 weken helaas nog geen inspiratie, maar nu was het minder moeilijk om toe te geven dat ik langer nodig had. De 3 weken werden 6 weken en de 6 weken werden 8 weken. Toen begon er weer wat van binnen te borrelen……. Ik heb de lat lager gelegd, de frequentie van posten verlaagd wat meer bij mij en mijn gevoel past. Ik mag van mezelf alleen posten als mijn post vanuit mijn gevoel geschreven is. Heb ik even geen inspiratie voor een onderwerp….dan niet. Ik schiet niet meteen meer in de vlekken maar vertrouw erop dat het vanzelf komt. Tot nu toe lukt dat heel goed. Wat een rust geeft dat. En als kers op de taart; het algoritme is me gunstig gezind, ik heb net zoveel viewers, zo niet meer, als voor mijn ‘social break’. Moraal van het verhaal: vertrouw op je gevoel, leg de lat wat lager en als je wil dat iets naar je toekomt, neem dan even afstand.
Social Media Break
